Ware gedaante

Pieter Wisse

Een ict-bedrijf bestempelt zijn werknemers als uitzendkrachten.  Dat gebeurt met de bedoeling onmiddellijk een fors aantal ervan te lozen. Voor de betrokken medewerkers is dat misschien slecht nieuws (hoewel je dat maar nooit weet). Duidelijke marktverhoudingen vind ik er echter bij gebaat. Eindelijk toont zo'n bedrijf zijn ware gedaante.

Toch lijkt juist dàt me een bedrijf dat wat financiële tegenwind kan lijden. Ik zou zeggen dat het extra goed voor het bedrijfsimago is om leegloop te benutten voor professionele ontwikkeling. Ik noem maar iets, waarom geven medewerkers elkaar geen cursus? Ze kunnen ook als vrijwilligers voorlopig de informatievoorziening voor een 'goed doel' dienen.

Wie medewerkers vooral ook in een slechte periode zekerheid gunt, versterkt loyaliteit. Of redeneer ik ouderwets? Zonder tegenbericht reken ik er echter op dat eveneens andere medewerkers willen vertrekken. De ervaring leert steevast dat de beste professionals zo'n werkgever het eerste verlaten. Een verwant aspect is uiteraard dat het bedrijf aantrekkelijkheid op de arbeidsmarkt verliest. Het is navenant moeilijker topprofessionals te vervangen.

Het lijkt me in elk geval duidelijk dat de meeste huidige èn potentiële opdrachtgevers behoorlijk schrikken van het ontslagplan. Ook al zonder de expliciete uitzendnoemer wekt het ict-bedrijf de indruk dat zijn exclusieve kapitaal dus helemaal niet bestaat uit de individuele professionals die er werken. Maar zijn het de mensen niet, wat is dan wèl het vehikel voor toegevoegde waarde? Als er zonder onderscheid een hele groep uitgezwiept kan worden, maakt het kennelijk niet uit wie de klant bedient. Zo specialistisch zijn de medewerkers dus ook weer niet.

Het beroep op een ontslagregeling voor uitzendkrachten maakt het natuurlijk nog veel erger, ditmaal zelfs voor de totale branche. Dat ene ict-bedrijf wijst opdrachtgevers zelfs nadrukkelijk de weg naar een alternatieve bron voor tijdelijke werknemers. Precies, dat zijn de traditionele uitzendbureaus. Dat is trouwens ook iets dat ik merkwaardig vind. Waarom zie ik geen offensief met advertenties? Het is een opgelegde kans simpel een deuk te slaan in de markt van mensenverhuur.

Kortom, ik begrijp zo'n directie nog steeds niet. Ik vind het immers evident dat de financiële terugslag op langere termijn de kortstondige kostenbesparing diep in de schaduw plaatst. Om imagoschade te stoppen moeten dergelijke bedrijven dus nog veel meer van hun ware gedaante tonen. De bekentenis tot uitzendbureau is slechts een onthullend begin.

 

 

© december 2002, webeditie 2002.
Eerder verschenen in: Informatie, jaargang 44, december 2002.