Pieter Wisse
Grote, hele grote bedrijven voeren interne certificeringsprogramma's. Zo ken ik iemand van een heel groot bedrijf die zijn certificering tot technisch projectmanager voorbereidt. Als hoofdmoot stelt hij, zeg maar een uitvoerig curriculum vitae op. Welke rubrieken allemaal voorgeschreven zijn, doet er trouwens niet toe. Hier telt zijn worsteling met het officiële, uitgebreide sjabloon voor het certificeringsdocument.
Op zichzelf is dat een goed idee. Als het toch vooral een invuloefening is, waarom dan geen formulier? Maar dan moet het natuurlijk wel een goed formulier zijn. Wat een amateur in dat bedrijf ervan gebakken heeft, is echter waardeloos. De structuur is niet consequent. Verder is de goocheldoos van de tekstverwerker geactiveerd. Dat is nog tot daar aan toe, maar het gebeurde rommelig. Ik heb nooit geweten, dat opmaak zo nodeloos ingewikkeld kan vormkrijgen. Wie zelf geen opmaakgoochelaar is, haalt het formulier dus onherroepelijk door de war. Enzovoort. Binnen de kortste keren is de aandacht afgeleid van de inhoudelijke informatie. Uren, zelfs dagen vreet de vraag: hoe blijft de vorm in het gareel?
De troost die ik mijn kennis kan bieden, is dat ik zijn ergernis begrijp. Onbegrijpelijk blijft het, dat in dat dienstverlenende bedrijf over de hele wereld honderden en honderden kandidaten datzelfde formulier eerder invulden. Blijkbaar overwegend met succes. Er zijn immers grote aantallen projectmanagers, gecertificeerd en wel, in de aanbieding. Was er dan nog niemand wie de miserabele ondersteuning opviel? Of had niemand er een probleem mee? Is mijn kennis een zonderling met lage frustratiedrempel?
Ik denk het niet. Wat mij betreft let een projectmanager juist overal op optimale voorwaarden voor succes. Ook zo'n formulier moet dus zo eenvoudig mogelijk hanteerbaar zijn. Het is beslist geen gezeur om daarover te vallen. Als ik daar examinator was, zou ik de kandidaat met fundamentele kritiek onmiddellijk met lof laten slagen. Met een extra pluim voor wie meteen een beter sjabloon aandraagt. Laat het invullen verder maar zitten. Want dat lijkt me het èchte examen. Wie toont initiatief voor reële verbeteringen?
Maar inititatief is natuurlijk niet waarom het gaat. Misschien is het formulier zelfs opzettelijk klungelig in elkaar gedraaid. En behelst de test juist een ònkritische, volgzame houding. Want dat vinden hele grote bedrijven kennelijk veilig. Zij sturen het liefst brave medewerkers naar de andere hele grote bedrijven die hun klanten zijn. Met een certificaat om hun hals lijkt het heel wat. En met een brave examencommissie moet dat lukken.
Oh, mijn kennis? Hij is helemaal opnieuw begonnen en heeft de informatie uiteindelijk zelf opgemaakt. Het lijkt sterk op het oorspronkelijke formulier. Een mild protest, zou ik zeggen. Alleen u en ik weten er verder van.
© september 2001, webeditie 2001.